Tips voor het schrijven van een brief
Soms is een beleefd geformuleerde brief de beste manier om dieren te helpen. Of u nu bedrijven overhaalt om een ethische beleid in te voeren, bewustzijn creëert over wreedheid in uw lokale krant of ministers aanmoedigt om te stemmen voor een diervriendelijke wet, de pen (of het toetsenbord) kan krachtiger zijn dan een zwaard.
Het versturen van een brief hoeft maar enkele minuten te kosten, en iedereen kan het doen! Volg deze tips op om uw boodschap zo effectief mogelijk te maken.
Ingezonden brief
U kunt veel bereik creëren over dierenrechten kwesties door brieven in te zenden naar kranten of tijdschriften. U zult niet alleen duizenden lezers bereiken, u zult ook uw bezorgdheid onder de aandacht brengen van beleidsmakers, die vaak naar opiniepagina’s verwijzen als ze willen weten wat er speelt onder de bevolking.
Het is gemakkelijker dan u misschien denkt: lees lokale kranten en tijdschriften en bekijk artikelen, advertenties en brieven waarin onderwerpen met betrekking tot dieren worden aangehaald. Dit zijn enkele voorbeelden waar u naar kunt zoeken:
- Advertenties voor circussen, nieuwe restaurants of bontwinkels
- Artikelen over medische experimenten op dieren
- Stukken over lokale humane organisaties of huisdierverzorging
Brieven kunnen zowel positief als negatief zijn. Is het circus in de stad? Ziet u veel dakloze dieren die door uw buurt zwerven? Laat mensen weten hoe u zich voelt. U kunt ook de kalender gebruiken voor inspiratie: leg rondom Pasen uit waarom mensen geen konijnen zouden moet kopen. Herinner uw buurt aan de dieren bij wie hun baby’s zijn weggehaald in de vee-industrie op Moederdag. U kunt ook een krant bedanken voor de verslaggeving van een anti-bontprotest of het beschrijven van dieren die beschikbaar zijn voor adoptie in het asiel of schrijf (of bel) zelfs naar televisie- en radiostations om de verheerlijking van wreedheid tegen dieren aan de kaak te stellen of ze een compliment te geven voor programma’s die dierenrechten promoten.
Houd het kort! Soms is een korte maar krachtige paragraaf genoeg. Driehonderd woorden is de maximum lengte die kranten en tijdschriften toestaan zonder het in te korten, en het is beter dan u zelf iets inkort dan dat redacteuren dat doen. De ideale lengte is tussen de 100 en 150 woorden (of 10 tot 15 getypte regels).
Hieronder staan enkele tips voor het aanschrijven van redacteuren:
- Wees er zeker van dat de grammatica en spelling correct is, en zorg dat iemand met goede taalvaardigheden uw brief controleert. Spellingsfouten geven redacteuren een excuus om uw argumenten niet serieus te nemen.
- Zorg dat de eerste zin opvallend is en de aandacht van de lezer trekt, en blijf bij een onderwerp.
- Uw brief moet betrekking hebben op recent nieuws. Als u reageert op een artikel, stuur het dan niet later dan drie dagen nadat het artikel gepubliceerd is.
- Gebruik informatie uit PETA’s literatuur en website om u te helpen schrijven. Gebruik teksten uit onze middelen of pas deze aan als u dat wilt.
- Zorg er voor dat uw naam, adres en telefoonnummer in uw brief staan. Sommige kranten verifiëren of u daadwerkelijk de auteur bent voordat ze brieven printen, en inzendingen van mensen uit de buurt worden vaker gepubliceerd.
- Vermeld alles wat er voor zorgt dat u gekwalificeerd bent om over dit onderwerp te schrijven, zoals een persoonlijke ervaring of professionele kwalificaties (zoals “Als een moeder…” of “Als gediplomeerde voedingsdeskundige…”).
Brieven aan bedrijven
Gebruik uw kracht als consument om te protesteren tegen bedrijven die dieren uitbuiten. Hier zijn enkele ideeën:
- Vertel cosmeticabedrijven dat u hun producten alleen zal kopen als ze stoppen met het uitvoeren van dierproeven.
- Verzoek restauranteigenaren om het onethische foie gras van hun menu te halen of om meer veganistische opties toe te voegen.
- Leg uit aan kledingbedrijven waarom u daar niet zult winkelen zolang ze op wrede wijze geproduceerde angora verkopen.
- Verzoek reisorganisaties om hun promoties voor inhumane attracties zoals stierenvechten of marineparken te beëindigen.
Brieven aan politici
Het is gemakkelijk om bij u vrienden te klagen, maar hoe zit het met klagen bij mensen die echt de macht hebben om de wet aan te passen? Een gepersonaliseerde, beargumenteerde brief aan een minister of Europarlementariër kan een gigantisch verschil maken. De meeste politici willen daadwerkelijk van hun kiezers horen en zullen u vrijwel altijd uiteindelijk een antwoord sturen.
Hier zijn enkele tips voor wat u in de brief kan aanhalen:
- Beschrijf uzelf als een bezorgde burger, niet als lid van een organisatie.
- Richt u op een onderwerp en probeer hem of haar te bewegen tot het maken van een specifieke actie, zoals voor een bepaald onderwerp te stemmen in een aankomend debat of contact op te nemen met een minister in uw naam.
- Wees beleefd en bondig, en zorg dat alles relevant is met betrekking tot het wetsontwerp of de kwestie waar u over schrijft. Gebruik nooit een bedreigende of beledigende toon.
- Houd brieven kort – niet langer dan een pagina. Als u over een specifiek wetsontwerp schrijft, begin de eerste paragraaf dan met het aanhalen van de naam van het wetsontwerp en geef daarbij aan of u hier voor of tegen bent. Voeg een beredenering toe met datagegevens die uw argument ondersteunen in de twee daaropvolgende paragrafen. Sluit af met het verzoek om een reactie te ontvangen.
- Als u een antwoord ontvangt, houd het gesprek dan gaande – eventueel door de politicus te bedanken als ze uw vraag inwilligen of door uw teleurstelling te uiten als ze dat niet gedaan hebben. Reageren op antwoorden laat zien dat u de kwestie belangrijk vindt en kan ervoor zorgen dat u een relatie opbouwt met de vertegenwoordiger.
- Raak niet overweldigd door het project. Schrijf gewoon de brieven en doe ze op de post. Slechts 10 brieven over een bepaald onderwerp kan de stem van een vertegenwoordiger beïnvloeden. Enkele uren brieven schrijven per maand kan grote gevolgen hebben. En laat u niet ontmoedigen als u negatieve reacties ontvangt – des te meer dat we communiceren met politici, des te groter is de kans dat ze van mening veranderen.